Het kan snel gaan op het wereldwijdeweb, gisteren overschreed deze blog de kaap van 10.000 pageviews. Ik mag blijkbaar rekenen op een harde kern van trouwe volgers die smullen van alle sensatie en drama in ons gezin. Voorlopig zijn er echter nog geen vreemde plotwendingen gepland zoals bij Thuis of Familie dus op dat gebied zal ik mijn lezers moeten teleurstellen. Een 'Simonneke' kan ik eventueel wel doen want hormonaal gezien staan de tranen goedkoop deze dagen en onze Cas durft hier ook wel eens rondstruinen met een 'Frank'-attitude, maar een boze tweelingbroer zie ik hier nog niet onmiddellijk opduiken.
Ik moet zeggen dat ik tijdens de voorbije 36 dagen weinig gebruik gemaakt heb van de schat aan informatie die te vinden is op internet. Nochtans zijn er al veel mensen die mij voorgegaan zijn in het consuminderen. Talrijke blogs van diehard ecowarriors en no-impact-mannen getuigen hiervan. Zo is er GreenEvelien die met haar gezin in de Ardennen woont en daar zo ecologisch mogelijk leeft (onder andere zelf tandpasta maken, geen shampoo gebruiken, geen tv, streven naar zero-waste, ...). Ik kon ongetwijfeld veel nuttige tips bij haar gehaald hebben maar dat wou ik bewust niet doen. Het was namelijk ons persoonlijke project en ik wou zelf zoveel mogelijk oplossingen voor de opduikende problemen zoeken. Bovendien zijn we momenteel helemaal niet in staat om een geordend ecologisch huishouden op poten te zetten, daarvoor is de chaos van de verbouwingen veel te groot. Bij ons draait het momenteel eerder rond 'overleven' en roeien met de riemen die we hebben, of die riemen nu van plastiek zijn of van milieuvriendelijk geteeld bamboe komt even op de tweede plaats. Natuurlijk houden we bij het verbouwen wel zo veel mogelijk rekening met de ecologische aspecten en besparende maatregelen, want de groene gedachte zit er nu eenmaal ingebakken, maar ik ga dan wel mijn eigen tandpasta maken als ik eens een deftige badkamer heb.
En alhoewel ik mij soms erger aan de digitalisering van onze maatschappij, toch zou ik niet durven kwaad zijn op het grote boze internet. Je mag namelijk nooit bijten in de hand die je voedt. Zonder mijn venster op de wereld had ik nu bepaalde vriendjes niet leren kennen, mooie tweedehands koopjes laten schieten, eenzame uren alleen gesleten terwijl Cas aan het werk was in zijn café en nog zoveel meer. Of mijn kinderen het later in dank gaan afnemen dat ik gênante foto's van hen online zet zie ik dan wel weer. Desnoods speel ik de ouderdomskaart uit en beweer ik mij niets meer te herinneren van het voorval met de hamster in Ferre zijn haar of de voor eeuwig vastgelegde bouwvakkersspleet van mijn dochter. Uiteindelijk is het mede dankzij het www dat onze 40 dagen zonder geld kunnen slagen, anders zaten we vast al na 1 week op houten stokjes te kauwen van miserie. Dus lieve virtuele vrienden, alvast bedankt voor alle steun die we reeds kregen. Als er ooit een soap van komt dan krijgen jullie allemaal een gastrolletje, dat is beloofd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten