vrijdag 7 juni 2013

Dag 18: geletste sletsen en geswapte kasten

Geen titel van de zoveelste sus- en wisstrip, maar echt gebeurd in LolinkaLand.

Soms moet je in het leven lang naar iets zoeken, andere keren moet je er durven om vragen, maar heel soms wordt het gewoon in je schoot geworpen en moet je het enkel nog aannemen.
Cas ging dinsdag naar wekelijkse gewoonte ons groentepakket halen bij Carmen. Zij herinnerde zich dat wij ooit langs de kant van de weg een prachtige antieke kleerkast hadden gevonden (met een bordje 'gratis mee te nemen' erbij). Op het eerste zicht zag het er uit alsof het enkel wat losse planken en een spiegel waren, maar eens ze was behandeld tegen houtwormen en gemonteerd bleek het een degelijke art Deco kast van massief hout. We waren zo blij met deze vondst dat we achteraf nog een flesje Clairette de Die naar de vorige eigenaars hebben gebracht.
En opnieuw stuurde dame Fortuna wat gratis meubilair op ons pad. Een klant van de natuurslagerij had namelijk geklaagd dat hij een oude kast had die in zijn weg stond, maar zelf was hij niet meer in staat om deze te verhuizen. Carmen meende dat dit misschien iets voor ons was?
Cas had maar een half woord nodig en hij ging een kijkje nemen bij deze vriendelijke heer. Hij vond er een mooie kleerkast van 100 jaar oud, eentje die prima zou passen bij de eerste die we vonden. Nu kan eindelijk de krakemikkige Ikea kast waar mijn garderobe in huist naar het containerpark, want na 3 verhuizen valt deze zowat uit elkaar.
Het gesprek met het heertje was blijkbaar nog niet ten einde want even later bleek er ook nog een antieke commode te zijn (zo eentje met spiegel en marmeren blad), een dressoir en een nachtkastje. Allemaal gratis mee te nemen want hij wilde er zo snel mogelijk van af zijn.
Via LETS vroegen we wat mankracht en een bestelwagen aan, en de dag erna kwam Koen al heffen in ruil voor wat vlasbloemen. Een buurman kwam even kijken wat er aan de hand was en bood zelfs spontaan nog een houtkachel aan! Sommige dagen zit de wind blijkbaar extra goed.
Verschillende keren vroeg Cas wat meneer in ruil wilde voor deze mooie kasten maar er hoefde helemaal geen wederdienst gedaan te worden, hij was al blij dat hij eindelijk weer wat ruimte had.
En zo ging iedereen tevreden huiswaarts, en kunnen wij straks de nieuwe kast in elkaar zetten.
En die sletsen (sandalen voor de niet-West-Vlamingen) uit mijn titel vonden ook een nieuwe eigenaar. Ik had ze vorig jaar te groot gekocht voor mijn echtgenoot en nu is iemand anders er gelukkig mee. Om nog maar eens aan te tonen dat veel spullen niet weggegooid hoeven te worden, er is altijd wel iemand die je er blij mee kunt maken. Letsen, swappen, swishing, gedeeld gebruiken, ... het zijn allemaal modewoorden voor het oeroude fenomeen van ruilhandel. In tijden van economische crisis is het dikwijls een verademing om niet in euro's te moeten denken. En hoe meer mensen dit beseffen hoe vlotter het ruilen, delen en wisselen gebeurt. Wij zijn in elk geval volledig overtuigd! 

Geen opmerkingen: