woensdag 12 juni 2013

Dag 23: Rekenwerk

Het is me vroeger een paar keer overkomen dat ik aan de kassa van het warenhuis stond met een volle kar en dat er een onaangenaam geluid uit de betaalterminal kwam. "Saldo ontoereikend" piept dat ding dan sarcastisch. Met schaamrood op de wangen probeer ik nog een keer om opnieuw keihard afgewezen te worden door Mr bankcontact. De mensen in de rij achter je beginnen te morren en met elkaar te roddelen over je financiële toestand en je voorkomen. Er zou net zo goed een zwaailicht en een alarm kunnen afgaan want ondertussen kijken alle kassawachtenden naar jou. Ik stamel iets over een late storting van mijn loon en probeer de onschuldige puppylook uit op de kasbediende. Die zucht verveeld, maakt een wapperend handgebaar naar de zijkant van de kassa's en draagt me op mijn kar daar te parkeren totdat ik over de nodige pegels beschik. Ik twijfel nog om eventueel mijn kinderen als onderpand achter te laten maar vrees dat zo'n jengelend gebroed niet echt goeie reclame is voor Jef Colruyt of Louis Delhaize. Met de staart tussen de benen druip ik af en ga snel op zoek naar centen om mijn voedingswaren vrij te kopen. Ondertussen smelten de diepvriespizza's en ijsjes langzaam weg en krijgen de bacteriën op kip en gehakt vrij spel. Na een spurtje huiswaarts en terug kom ik hijgend aan en laten de scanmadammen mij nog wat extra boeten door mij vakkundig te negeren en klanten die wel prompt kunnen betalen voor te nemen. Heel vernederend allemaal.
Vandaag zit ik met een moeilijk keuze: ik heb nog een aantal maaltijdcheques maar niet meer genoeg voor 2 weken. Volgende week zou Cas normaal een nieuwe levering aankrijgen maar de kans bestaat dat ze wat later zullen zijn. Er zijn dus 2 opties: de huidige cheques verdelen in twee en nog minder kopen (wat bijna onmogelijk is, aangezien ik mij nu al beperk tot het hoogstnoodzakelijke) of alle cheques opgebruiken en boodschappen doen waar we het in uiterste nood anderhalve week mee kunnen trekken. Ik besluit om voor de laatste optie te kiezen, riskant maar wel bevredigender. Carpe diem zoals men zegt, ik zie dan volgende week wel weer hoe we het gaan rooien als er zich problemen voordoen. Ik moet er dan wel op letten dat ik exact voor dat bedrag koop. Alles wat ik over heb wordt namelijk cash teruggegeven en volgens mijn eigen regels mag ik dat dan niet meer uitgeven (misschien wat overdreven van mij maar ik ben heel strikt wat dit project betreft). Alles wat ik er boven zou zitten mag ik ook niet bijleggen in centjes en zou ik dan aan de kassa moeten terugleggen. Om nog meer schande te vermijden kom ik op het geniale idee om mijn rekenmachine mee te nemen. Zo kan ik tot op de cent volgen hoe ver ik zit en zo mooi eindigen op het vooropgestelde bedrag. Als extra buffer besluit ik nog wat leeggoed mee te nemen uit de kelder. Stel dat de prijzen niet allemaal correct zijn dan heb ik nog het statiegeldbonnetje om mijn eer te redden.
Ik maak mijn lijstje op in volgorde van belangrijkheid, wat het hoogst staat is prioritair, wat onderaan bengelt kan eventueel weggelaten worden. Met Folke in het zitje voor mij ga ik op avontuur tussen de rekken. Ik krijg vreemde blikken van mijn medeshoppers als ik netjes elk product intik op mijn machientje. Langzaam stijgt het bedrag terwijl ik zak tot de onderste regionen van mijn papiertje. Het stoofvlees dat ik inplande voor zondag valt af en zal vervangen moeten worden door goedkopere lamsburgers, maar voor de rest heb ik alles wat ik nodig heb plus zelfs nog een extraatje voor man en kinderen. Tevreden ga ik aanschuiven aan de kassa, over piepende bankkaarten moet ik mij alvast geen zorgen maken. Uiteindelijk blijk ik toch 2 € over te hebben, ik had de 'extra korting' niet verrekend. De tablet chocolade die ik hiermee nog kon kopen probeer ik uit mijn gedachten te krijgen en ik concentreer mij op mijn overwinning. Ik moet trouwens toegeven dat het rekenmachine-winkelen mij erg bevallen is, misschien moet ik dat vanaf nu altijd invoeren. Het is in elk geval minder genant dan voor de hele winkel als wanbetaler aangegaapt te worden.

Geen opmerkingen: