maandag 24 juni 2013

Dag 35: kangoeroemama (2) Rechtzetting

Zaterdag schreef ik een stukje over draagdoeken waarbij ik vermeldde dat de aankoop van zo'n doek stukken goedkoper is dan een 4x4 alle-terreinen buggy met toeters en bellen. Ik kreeg daarop van iemand de terechte opmerking dat dit inderdaad meestal zo is, tenzij je last heb van doekitis, ook wel gekend als draagdoekenverslaving.
Dit had ik eigenlijk subtiel over het hoofd gezien. Het is namelijk zo dat ik ook lijd aan deze besmettelijke ziekte en dus meer dan één doek heb liggen thuis. Het begon allemaal met een workshop die ik volgde bij Eva van de Doekentheek (voor wie op zoek is naar alle informatie over dragen is dit trouwens de ultieme website). Het babyknopen bij mijn oudste had ik mezelf aangeleerd volgens de handleiding van de gekochte Tricot Slen, een rekbare doek die op mijn geboortelijstje stond, want ik was op dat moment nog een draagdoekenmaagd. Ik had dus de eerste de beste genomen, namelijk de enige die te krijgen was in het babywarenhuis. Ferre heeft er desondanks vele gelukkige uurtjes in doorgebracht maar in tegenstelling tot wat hun instructiegids beweerde kon je met dat ding helemaal niet rugdragen. Zo'n rekbare doek doet namelijk precies wat zijn naam al aangeeft: uitrekken. Dat wil je dus niet met een kind op je rug, waar je het niet kunt ondersteunen of monitoren. Toen mijn buikdraagdagen achter de rug waren wegens het toenemende gewicht van mister krullenbol had ik geen alternatief meer en moest ik toch met een buggy sleuren.
Tijdens de zwangerschap van Bente trad ik echter toe tot een sekte van oermoeders en die openden mijn ogen: er bestonden nog andere draagsystemen. Ik volgde de hierboven genoemde workshop en sindsdien is er bijna geen dag voorbij gegaan zonder dat ik een kind op mij bond. Daarvoor moest ik dus eerst het niet-elastische broertje van de rekbare doek aanschaffen: de geweven doek. Op de Duitse Ebay werd ik verliefd op mijn allereerste: een rood-wit gestreepte lana (één van de vele merken in de branche). Ik bood 50 € en haalde hem in huis, en nu 4 jaar later is het nog steeds mijn favoriete doekje. Wanneer is het dan uit de hand beginnen lopen? Wel op een bepaald punt zat die ene doek in de was en besefte ik dat ik een reserve nodig had. En toen ik een tijdje  later boodschappen ging doen leek het mij wel handig dat ik steeds een doek in de auto zou liggen hebben. Nog wat later had ik nood aan een langere doek want ik wou proberen om beide kinderen tegelijk te dragen. Na de aankoop van een langere doek had ik er eigenlijk ook eentje van doen die dunner was, speciaal voor de zomer dus. Op een bepaald punt had ik zelfs helemaal geen excuus meer en kocht ik er gewoon omdat ik ze mooi vond of omdat iemand ze goedkoop weg deed. Met op het hoogtepunt van deze verslaving dus een doek of 25 in mijn collectie. Allemaal werden ze gebruikt, maar de ene al veel meer dan de andere natuurlijk. Doeken terug verkopen heb ik echter nooit gekund, al zit ik nu op een punt dat ik al geen meer bijkoop (ik hoor de man al opgelucht zuchten) en er wel af en toe eentje uitleen of zelfs uitzonderlijk schenk aan een vriendin die me nauw aan het hart ligt. Er zijn zoveel mooie herinneringen verbonden met deze doekjes dat ik ze liefst gewoon allemaal bijhoud voor de kleinkinderen. Dan neem ik die lekker bij mij op schoot en vertel hen dan de verhalen van hoe ik hun moeder of vader de ganse dag als een prins(es) ronddroeg van hot naar her. En als ik nog fit genoeg ben dan zwier ik hen vervolgens op mijn rug om een eindje te gaan wandelen. Dan noemen ze mij allemaal 'kangoeroe-oma'.

2 opmerkingen:

Kristel zei

Hoe kan dat nu, zit ik hier door jouw laatste zinnen zelfs met tranen in de ogen (en neen toch niet zwanger) ;-) Mooi geschreven weer!

(aanvulling: ik denk dat je bij verkoop minder verliest aan doeken dan aan een buggy - is dat geen schitterend excuus? :-p

Gwen zei

voordeel doek: onbreekbaarheid: onze buggy is al stuk gegaan, ik zie dat bij een geweven doek nog niet gebeuren...

(al draag ik af en toe wel, ik ben geen dagelijkse drager en een kleine buggy heeft af en toe ook zijn kleine voordelen)