Dag 4: kringloopgeluk

Vandaag had ik een vrije dag. Voor het eerst sinds de start van mijn project voelde ik de aandrang om naar mijn favoriete vakantieoord te trekken: de kringloopwinkel.
Mensen die mij in het echt kennen weten wellicht dat ik een milde kringloopverslaving heb. Minimum 2x per week spring ik eens binnen in het walhalla van retro speelgoed, goedkope kinderkledij en servies dat zelfs de bomma ouderwets vind. Niets dat mij zo gelukkig maakt als het vinden van huisraad en kleren die zo oud zijn dat ze ondertussen weer helemaal 'in' zijn. Wekelijks schuim ik de rekken af achter gordijnen, tafelkleden en lakens die ik vervolgens omtover tot rokjes, jurkjes en T-shirts. Maar nu moet ik dus met een grote boog rond deze snoepwinkel heen rijden.
Gelukkig is het niet de eerste keer dat ik radicaal afkick van een verslaving. Meer dan een jaar geleden besloot ik van de ene dag op de andere te stoppen met suiker eten. Niet dat ik ervoor suikerklontjes vrat als een boerenpaard, maar ik heb het hier dus over alle voedingswaren met toegevoegde suikers in. En dat zijn er veel, heel veel. De maand ervoor had ik ook al koemelk en afgeleiden moeten schrappen van het menu wegens een allergische baby dus in het etiketten scannen had ik ondertussen al de zwarte gordel. Na de eerste weken cold turkey vielen de ontwenningsverschijnselen langzaam weg en voelde ik mij veel opgewekter, energieker en gezonder. Ook nu nog houden we dit spartaans dieet trouw vol, omdat ik voel dat mijn lichaam er op alle vlakken baat bij heeft.
Hopelijk gaat het afkicken van kringloopshoppen even vlot. Want ook de rommelmarkten zal ik de komende maand links moeten laten liggen. Gelukkig had de God der Brol en Antiquiteiten medelijden met mij en stuurde hij een kleine beloning op mijn pad. Uit de give box op school viste ik een paar rustieke klompjes voor mijn dochter en een knutseldoosje om pom-pom dieren te maken.
Een pleister op een houten been, maar dan wel een gratis pleister.
En nu op onze klompen het weekend in ...