Ik moet toegeven dat ik de voorbije dagen een dipje had. Ik durf de schuld hiervan volledig toeschuiven naar de maandelijkse hormonale ongemakken. Naast hoofdpijn en buikpijn bezorgt die verdomde tante Roza mij namelijk een onverzadigbare honger. Laat een bende menstruerende vrouwen los op een all-you-can-eat buffet en het restaurant is gegarandeerd failliet.
De oorzaak was dus bekend en de oplossing lag hem in comfortfood. En laat dat nu net hetgeen zijn dat ik niet meer in huis heb. Rantsoeneren betekent vanzelfsprekend keuzes maken. Vlees is te duur dus dat wordt zwaar beperkt, groenten en fruit worden voorlopig niet meer bio gekocht (gelukkig is ons abonnement volledig biodynamisch) en alles wat niet noodzakelijk is om te overleven valt er van tussen. Geen knabbeltjes meer voor 's avonds voor de buis, geen koekjes, chips of andere ongezonde traktaten. Ik deed enkel een minieme toegeving van een doos roomijs om man en kinderen te vriend te houden, maar zag mezelf daarbij schromelijk over het hoofd. Het gevolg was dat ik gisteren een schrijnende goesting had achter chocolade. Wegens het voorgenoemde suiker- en koemelkvrije dieet is gepaste chocolade vinden geen evidentie. Gelukkig bestaan er ondertussen versies met kokosbloesemsuiker of stevia. Helaas zijn die dingen pokkeduur (reken maar al snel 3 € voor 1 reepje). Geen optie dus.
Ik schreeuwde mijn frustratie uit op het forum van MamAditi: sjokolaaaaaaaa.
Het duurde niet lang of mijn oproep werd beantwoord. Liesbeth bleek mijn redster in nood en op haar bakfiets kwam ze een tablet zwart goud afleveren en met nog wat bemoedigende woorden er bovenop. Net wat ik nodig had. Dat er suiker in mijn lekkers zat kon mij voor 1 keer geen bal schelen, ik vind dat ik al genoeg toegevingen doe deze maand. Met een tasje thee erbij was mijn namiddag meer dan geslaagd.
Bij het thuiskomen stond er nog een pakketje van Linsy voor me klaar met onder andere koekjes en risotto (waarvoor dank, Linsy) en om de dag helemaal in schoonheid af te ronden bracht Michèle 's avonds balletjes in tomatensaus en een bevroren eendenborst.
Ik moet wel bekennen dat ik nog nooit eerder eendenborst klaarmaakte maar als het mij lukt dan zal carnivoor Cas in zijn nopjes zijn dit weekend. Ik heb nog ergens zoetzure saus liggen die er wel zal bij passen dus we gaan het er op wagen.
Op zaterdagavond kunnen we de voetjes onder tafel schuiven bij mijn ouders, ter gelegenheid van mijn moeder haar verjaardag. Ik hoop dat ze tevreden zal zijn met mijn zelfgemaakte geschenkje, al moet ik dat deze avond nog zien af te werken. Weer een werkweek achter de rug en een weekend voor de boeg. De spinnenwebben in mijn hoofd blaas ik weg met een luide portie balkanbeats en ik probeer nog niet teveel te denken aan welke hindernissen er nog op ons pad zullen komen. Maar ik spaarde voor de zekerheid de helft van de chocolade...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten