Dagen zonder geld : Dag 1

Dag 1.

Nu is het voor 'echt'. Ik licht mijn wederhelft in over mijn besluit en tot mijn verbazing is hij enthousiast. Voor even toch. Want dan komt het eerste obstakel al op ons pad. Mijn gsm is stuk. De vochtigheid van de rommelmarkt gisteren is tot in de batterij gekropen. Voor een gecompliceerde werk- en gezinssituatie als de onze is dit een onontbeerlijk toestel. Vroeger zouden we waarschijnlijk op zoek gegaan zijn naar een goedkoop nieuw toestel maar zonder geld kun je zelfs geen tweedehandse aankopen. Ik blijf niet bij de pakken zitten en improviseer met een ander type batterij en 2 haarrekkers. Het ziet er niet uit, maar het werkt. Ik heb echter geen tijd om mij te verheugen over mijn eigen vindingrijkheid want obstakel 2 dient zich al aan. Deze keer brengen de kinderen het slechte nieuws: “mama, Ketnet is kapot”. Een Kingsize Katastrofe. We werken namelijk met een dvb-t antenne om zo toch de basiszenders één, canvas en ketnet te kunnen ontvangen. Tot vandaag dus. Ik besluit van onmiddellijk mijn hulplijn in te schakelen: LetsLeie.

Sinds enkele weken zijn we lid van deze organisatie. Lets is een moderne manier van ruilhandel. Je doet iets voor iemand en ontvangt daar een bepaald aantal 'vlasbloemen' voor, die je op jouw beurt dan weer opnieuw kunt besteden. Zo 'letsten' wij al houten balken, wijnkistjes, kampeerspullen en bouwmateriaal en vond het wafeldeeg dat ik overhad van Bente's verjaardagsfeestje een nieuwe eigenaar. Ik gooi mijn voornemen en de bijhorende problemen op de Lets Facebookpagina en er komt onmiddellijk reactie. Hilde heeft nog een oude gsm liggen en Marc een dvb-t ontvanger. Ik schotel hen ook mijn broodprobleem voor: bij de bakker kun je niet betalen met maaltijdcheques en we hebben geen oven om zelf te bakken. Prompt vliegen de broodbakmachines rond mijn oren. Ik ben stiekem ontroerd door zoveel respons. Ik krijg in de loop van de dag nog meer aanbiedingen voor spaghettisaus, koekjes, bereide maaltijden en ander lekkers. Helaas kan ik hier niet op ingaan wegens ons koemelkvrij dieet. Maar mijn experiment brengt blijkbaar toch iets los bij de mensen.

Dat is ook het moment waarop ik besluit om een blog te starten. Zo kan iedereen mee volgen hoe zo'n maand eigenlijk verloopt. Welke problemen er kunnen opduiken en hoe die opgelost worden. Want ik moet toegeven dat ik beter toch eerst eens nagedacht had voor ik mij in dit avontuur stortte. Halverwege de dag belt Cas om te zeggen dat hij gezondigd heeft. Hij had boterhambeleg nodig voor tijdens het werk en de maaltijdcheques zaten nog in mijn tas. Daar had ik inderdaad niet aan gedacht. Ik besluit van dit als een klein noodgeval te beschouwen en ben al blij dat hij überhaupt wil meewerken. Hij belooft dat dit een eenmalige terugval was. Het vlees is zwak en de charcuterie verleidelijk.

's Avonds zit mijn nieuwe roze nokia in de brievenbus en komt Michèle langs met een mooie broodbakmachine. In ruil beloof ik haar wat naai- en verstelwerk te doen. Ik sluit de dag af met een goed gevoel. En zonder lege maag...