Dag 2: De Colruyt-queeste

Vandaag moeten er boodschappen gedaan worden. Aangezien ik zonder nadenken in dit project gestapt ben heb ik dus ook niet op voorhand kunnen hamsteren. Zo is het natuurlijk eerlijker. Want iedereen kan een maand zonder boodschappen als je eerst je kelder, frigo en diepvries volstouwt.
Aangezien de karige maaltijdcheques 4 weken moeten meegaan leg ik mezelf een strikt budget op: 40 € voor een hele week. Ik schrap in mijn lijstje tot enkel het hoognodige overblijft. Toiletpapier, bloem om brood te bakken, smeerboter, 1 keer vlees en 1 keer vleesvervanger, en om Cas gemotiveerd te houden mag hij van mij 1 zak chips kiezen.
Ik wik en weeg tussen de rekken maar wordt beloond aan de kassa: 34 €. Onderweg kom ik voorbij een schaal 'proevertjes'. De koekjes zijn netjes per stuk verpakt en lijken mij ideaal als vieruurtje voor Ferre en Bente. Zou ik er 2 durven meenemen ? Ik leg ze open en bloot in mijn kar en ben benieuwd of de kassadame mijn schaamteloze daad als diefstal zal beschouwen. Zonder blikken of blozen hevelt ze de koekjes over naar de tweede kar. Oef... ik ben blijkbaar niet de eerste die tot thuis wacht om te 'proeven'.
Al bakfietsend naar huis besef ik dat ik vergeten ben maïskoeken te kopen. Mijn stok achter de deur mocht het zelfgebakken brood mislukken. Dan maar hopen dat mijn nieuwe machientje netjes doet wat er van hem verlangd wordt. Want anders wordt het morgen improviseren om de boterhamdozen gevuld te krijgen.
Als middageten schotel ik mezelf een restje spaghetti voor. Met saus uit de diepvries en verse rucola uit 'den hof'. Ik was de salade, mizuna en waterkers uit ons groentenpakket om vanavond aan de kinderen te serveren met eitjes en spek. Een goedkope maaltijd waar ze dol op zijn. Hun tweede lievelingsgerecht is pesto 'uit een potje' dus ik denk dat ze deze maand heel blij gaan zijn als hen dat 2 keer wordt voorgeschoteld.
Ik fiets goedgeluimd naar het werk op de nieuwe fiets die we gewonnen hebben in het weekend. Een paar uurtjes knutselen en onze versierde bakfiets kaapte de hoofdprijs weg op de bike parade. In navolging van deze voltreffer besluit ik uit te kijken of er nog meer wedstijden zijn waar we kunnen aan meedoen.
Na het werk smullen de kinderen van hun maaltijd maar krijg ik van Bente obstakel 3 op mijn bord. Ik scoorde voor haar een fietsje op de rommelmarkt en ze vraagt zich af wanneer het 'gemaakt' gaat worden. Voor de prijs van 5 € moest ik er namelijk bijnemen dat de achterband vervangen moet worden. Een hobby-fietsenmaker vinden zou nog moeten lukken maar dan blijft de kwestie dat de band aangekocht moet worden. Ik omzeil het probleem door mijn dochter te overtuigen van nog even op haar houten step te blijven 'oefenen' en noteer de fietsband al virtueel bij de eerste uitgaven die ik ga doen na eind juni.
De kinderen gaan nietsvermoedend slapen terwijl beneden het eerste brood aan het bakken is. Straks zet ik mij aan de naaimachine en tover ik een oude handdoek om in een mooie mouwslab. Want de pasgeboren dochter van onze vrienden heeft natuurlijk nog steeds recht op een persoonlijk cadeautje.
Dag 2 bijna achter de rug. Morgen een doktersbezoek dat al gepland stond dus voor het eerst sinds maandag zal ik mijn portefeuille moeten bovenhalen. Daarna steek ik ze vlug terug waar de zon niet schijnt (op dit moment kan dat overal zijn).
Op naar dag 3...