Een nieuwe voedselvergaartactiek dringt zich op. Zelfs met het rekenmachineshoppen in de Colruyt zitten we nog steeds boven het budget dat we in principe maar kunnen uitgeven dus er zal nog meer uit de winkelkar gezwierd moeten worden. Cas is echter slimmer dan mij. Waarschijnlijk heeft hij eindelijk door (al dan niet onbewust) dat hij als vleeswolf van het gezin de kosten de hoogte in jaagt en hij kwam zelf met een oplossing aandraven. In andere warenhuizen zoals Carrefour en Delhaize zetten ze de producten die de dag zelf genuttigd moeten worden aan -50%. Een rekensommetje is snel gemaakt en zo blijkt het vlees dan na aftrek van die korting goedkoper te zijn dan de Colruyt. Natuurlijk kunnen we niet elke dag gaan winkelen achter onze dagelijkse kost, daar hebben we helemaal geen tijd voor én dat is veel gevaarlijker voor de portemonnee, aangezien je dan meer meeneemt dan je nodig hebt. We hebben echter wel een diepvriesmonster die deze houdbaarheidsdatum kan vasthouden en uitstellen. Een nieuwe jacht is geboren. Vanaf nu doen we naast de Colruyt-commissies ook nog speurtochten in duurdere supermarkten om daar alle afgeprijsde waren te scoren. Mijn jager is getraind en pikt er als eerste de net-niet-verlepte paardenbiefstukken en bijna-slecht-geworden gehaktballen uit de vleesfrigo's. In de oertijd hadden ze het vast niet beter gekund, alhoewel daar was alle vlees 'voor vandaag te gebruiken' aangezien er nog geen frigidaires bestonden.
Meestal kunnen we genieten van een rijke oogst aan kippenbouten, koteletten, varkenslapjes en zelfs stoofvlees. Kieskeurig zijn is nu niet langer een mogelijkheid, het is eten wat de anderen hebben laten liggen. Stilaan vult onze vrieskist zich met gekleurde plaketiketten en kan ons vleeshondje op zijn 2 oren slapen, hij zal zijn stukje worst niet moeten missen. We kunnen zelfs heel af en toe genieten van exotische spijzen zoals gerookte zalm of gemarineerde steak, dingen die anders al te duur zijn om zelfs nog maar van te dromen. Hierbij blijkt dan weer dat het cliché 'honger is de beste saus' ook een waarheid als een koe is. Maaltijden die we vroeger zonder nadenken tussen de kiezen vermaalden smaken nu precies 10 keer beter omdat er bewuster gegeten wordt. Weer iets bijgeleerd dus, en waarschijnlijk ook iets dat zal blijven hangen, zelfs al hebben we later terug wat meer financiële ademruimte. Want het is toch zonde als deze ongewenste producten op het einde van de dag de supermarktcontainer in verdwijnen, om daar een stille dood te sterven tussen beschimmelde groenten en hardgeworden brood. Bovendien zijn die arme beestjes dan voor niets geslacht geworden, dat moet zelfs het hart van een niet-vegetariër raken. En zo werpt mijn wederhelft zich dapper op als 'raider of the lost steak'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten