Piemelparty

'Spijtig dat het geen meisje is'
Baby 4 was nog niet geboren of hij had het al verkorven door van het verkeerde geslacht te zijn.
Telkens als men mij naar de samenstelling van ons gezinnetje vraagt dan krijgt mijn dochter meteen een blik vol medeleven en mijn man een schampere opmerking dat hij 'toch beter nog een meisje had gemaakt'. Hij heeft het nochtans geprobeerd hoor, de stakker, want hij wou zelf ook heel graag nog een tweede prinsesje maar helaas draaide de fabriek na Bente enkel nog mannenmodellen.
Ze zit dus gesandwiched tussen een oudere en 2 jongere broers, ons arm schaapje. Dat is tenminste wat de goegemeente er van denkt, als we dan toch per se een vierde wilden (euhm dat was eigenlijk niet gepland) dan konden we enkel maar een meisje baren want blijkbaar is de hele wereld anders uit balans.
Ik geef ruiterlijk toe dat ik ook best wel nog een mini-juffertje wilde, na al dat jongensgeweld, maar sinds onze Birke er is zou ik heb voor geen goud meer willen ruilen.
Veel testosteron in ons huis dus, maar niet al mijn venten blijken even stoer te zijn als van ze verwacht wordt. Zo is Folke eigenlijk stiekem een klein beetje een zusje voor Bente, want hij doet niks liever dan samen met haar 'bajbies' aankleden, theekransje organiseren en zich verkleden als prinses. Hij is ook haar favoriete zetelpartner om samen naar films in roze dvd-hoesjes te kijken over vliegende pony's, zeemeerminmeiden en pratende poesjes. Maar deze week maakte hij het plaatje compleet door ook vestimentair aan te sluiten bij zijn geliefde zuster. Toen ik Bente haar kapsel in model bracht, kwam meneertje Folke bedelen om ook 'een staartje' te mogen. Dat was op maandag.
Op dinsdag wou hij er plots al 2, en ik draaide zonder verpinken 2 roze elastiekjes in zijn blonde krullen.
Op dag drie bleef hij standvastig vasthouden aan zijn nieuwe coiffure, al bij het ontwaken kwam hij aangetrippeld met de haarborstel en eiste dat ik aan zijn nieuwe look zou werken. Vandaag wou hij er ook een rokje bij, en we haalden een exemplaar uit Bente haar kast die hij over zijn broek aan trok, waarna hij pauwentrots rondjes draaide om het zwiereffect te testen.
Ik ben ondertussen al buiten geweest en in elke winkel werd naar hem gerefereerd als 'ze', 'zij' of 'uw dochtertje'. Ik antwoord dan losjes dat het een jongen is maar dat ik hun vergissing wel kon begrijpen, hij maakt het er natuurlijk niet gemakkelijk op. De daaropvolgende blikken kan ik dan categoriseren volgens de de verschillende graden van 'slecht moederschap' die me toegediend worden:
1) Hmm, die kleedt haar jongen aan als een meisje. Het ventje lijkt er plezier in te hebben dus dan zal het wel geen kwaad kunnen zeker. Best wel grappig eigenlijk en toch goed dat de mama dit toestaat maar zelf zou ik dit niet durven.
2) Weer zo'n hippie die een vrije opvoeding geeft aan haar gebroed. Zie die kleine er nu bijlopen, bij ons zou dat geen waar zijn. Die krijgt waarschijnlijk ook nog borstvoeding voor ze hem in de bakfiets zet om naar de bioshop te rijden. Raar volk, maar gelukkig niet gevaarlijk.
3) Je reinste kindermishandeling! Die weet zeker niet dat je kind homoseksueel kan worden als hij als een meisje gekleed op straat loopt. Zou ik de politie bellen of hou ik het gewoon bij een lange blik vol afschuw en doem? Ze zouden zo'n mensen moeten steriliseren voor ze nog meer kinderen kunnen 'kopen' en die dan mismeesteren. In wat voor wereld leven wij eigenlijk tegenwoordig?

Veel onbegrip dus, maar daar trekt de kleine vriend zich allemaal lekker niets van aan, het kereltje beseft niet dat de staartjes die vrolijk op zijn hoofdje wapperen commotie kunnen teweeg brengen, voor hem zijn het namelijk gewoon 2 'voelsprieten' om monster te kunnen spelen. Het heeft dus helemaal niets te maken met gender of sekse, maar met de grenzeloze fantasie van een 3-jarige die nog geen maatschappelijke beperkingen voelt en onbezorgd kind wil zijn. En dan laat deze slechte moeder dat gewoon lekker toe. En geniet ik keihard om eventjes het gevoel van 2 dochters en 2 zonen te hebben, lekker evenwichtig toch?