maandag 17 november 2014

Hutsepot-prot

Tijdens een zwangerschap word je al overstelpt met onzin of bakerpraatjes. Zo zou je een harig kind voortbrengen als je veel last hebt van het zuur, duidt een lokale verdikking die zich enkel situeert ter hoogte van de buik er op dat er zeker een jongen je richting uit komt en kun je een bevalling versnellen door alle ramen en deuren open te zetten (die laatste kan misschien kloppen als daardoor de buren komen meekijken en je keihard perst om er vlugger vanaf te zijn).
Als je denkt dat dit na het baren stopt dan ben je er aan voor de moeite want dan begint het pas. De kwetsbare kraamvrouw wordt dan langs alle kanten bekogeld met raad en advies, de ene tip al fouter dan de andere. Voor elk segment van het ouderschap heb je wel honderd verschillende meningen en die ga je zeker allemaal te horen krijgen. Er wordt je de les gespeld hoe je je kind best doet slapen (vleermuisgewijs ondersteboven hangend aan het hoofdeinde van je bed), wanneer je hem/haar mag beginnen volstouwen met biefstuk en snoepgoed, hoe je de kleine hooligan onder controle kunt houden en hoeveel minuten per dag je maximum aan het wicht mag spenderen zonder dat het een verwend nest wordt.
Ook over de borstvoeding wil iedereen zijn zegje doen, zelfs al hebben ze nooit zelf gegeven of gekregen, toch verkondigen ze hun suggesties met de air van een gediplomeerde voedingsdeskundige en ben je een kalf als je niet doet wat er op twijfelachtige internetsites wordt beweerd. Dat borstvoeding in de meeste gevallen de beste keuze is voor een boreling lijkt ondertussen wel algemeen bekend te zijn, al doet de poedermelklobby hard zijn best om dat te proberen te ondermijnen, maar de manier waarop het gegeven wordt en de do's en dont's die er bij horen kunnen nogal sterk afwijken, afhankelijk van de bron.
Het begint al van voor de geboorte, wanneer het voeden van je kind met eigengemaakte melk wordt voorgesteld in een idyllisch tafereeltje van een madonna (de klassieke, niet de zangeres) met baby . Daardoor wekt men de illusie dat alles vanzelf zal gaan en je op voorhand niet hoeft te informeren. Helaas blijkt het in de meeste gevallen niet zo van een leien dakje te lopen en geven veel vrouwen er voortijdig de brui aan. Zelfs een gesubsidieerde instantie als Kind en Gezin vergast de jonge mama's op allerlei quatsch, je zou bijna denken dat ze een premie krijgen voor elke mislukte borstvoeding. Gelukkig zijn er ook vroedvrouwen, lactatiekundigen, organisaties als LLL en de Bakermat en betrouwbare websites zoals borstvoeding.com. Want als je zou moeten voortgaan op wat je omgeving meent te weten dan is het ballonnetje snel doorprikt. Zo circuleren er ook opsommingen van voedingsstoffen die je als borstvoedende moeder beter niet inneemt om je baby te sparen. Als je al die zaken op 1 lijst zou zetten dan schiet er bijna niets meer over wat wel mag! Je zou dan als het ware op water en brood moeten leven als slaaf van je eigen nakomelingen, terwijl dat in het grootste deel van de gevallen echt niet nodig blijkt. Het is misschien niet aan te raden om te roken als een ketter en 3 flessen wodka achterover te slaan voor je de kleine aan de tiet legt maar voor de rest kan er heel veel. Het kan natuurlijk wel voorkomen dat een kind reageert op bepaalde producten, zo zijn mijn drie zonen geen fan van koemelk want daar krijgen ze standaard verschrikkelijke krampen van, maar dat kwamen we pas te weten na een proces van trail and error. Op voorhand je menu afstemmen op Guantanamo-regime is dus niet nodig, de kans dat je baby smurfenblauw kleurt als je bosbessen eet is eerder klein en van een teentje look gaat hij de muur niet opkruipen. Zo stond er bij ons gisteren hutsepot op het menu, equivalent aan een kernramp als je sommige tips over borstvoeding mag geloven, want een bom van ajuin, kool, prei, raap en ander gasvormend spul. Ik had hem zelf klaargemaakt dus ik was zeker dat hij koemelkvrij was, maar voor de rest was het afwachten tot 's avonds om te zien hoe Birke zijn maagje de vertering zou doorstaan. Vreemd genoeg hebben we de beste nacht tot nu toe gehad: 's avonds geen huiluurtje (wat anders wel eens durft voorkomen als hij iets te verwerken heeft) en zowaar een blok van 6u slaap (geen must want nachtvoedingen zijn op die leeftijd nog belangrijk, maar wel zeer aangenaam voor een keertje). En oké, er is door ons drieën heel wat afgeprot geweest deze nacht op de slaapkamer, maar ik kan eerlijk zeggen dat ik mij stinkend rijk voelde met mijn vierde wonder aan de borst, en geen prei die de pret daarvan kan bederven ;-)

Geen opmerkingen: